காதலிகள்.com

//அனைத்துக் கவிதைகளையும் படிக்க விழிமொழி //

*நான் படித்ததில்
மிகவும் பிடித்தது

உன் இதழ்களின்வரிகளே!

சில்மிஷியே

அருகினில் வா!

*உன்வீட்டு வாசலில்

அறிவிக்க செய்

"தேவதை ஜாக்கிரதை"

*

நீ நிலவொளியினில்தான்

நடந்து வருகின்றாய்
பதறுகின்றது

என் மனசு

ஓளியின் வீச்சில்

காயம்பட்டுவிடக்கூடாதே

உன் மேனி என்று..

*

நீ ‘ம்’ கூட சொல்லவேண்டாம்
கடைக்கண்ணால்

மட்டும் பார்

உனக்கும் சேர்ந்து

நானே காதலிக்கிறேன்!

*

என்னை முதன்

முதலாக பார்த்தபோது

என் தாய் வடித்த

ஆனந்தக் கண்ணீரே

எனக்கும் வழிந்தது

உனை முதன்முதலாக

பார்த்தபோது…

*

"க்ஞங்ங்ங் ந்ணஜ

ஒப்ப்ம்ட்ம்ம்ம் ந்ன்ன்ன்"

புரிகின்றதா?

இப்படித்தான்

நீயில்லாத நேரங்களில்

நான்

*

உனை அழகி என்று மட்டும்

வர்ணிக்கும் தோழி மீது
கோபமாய் வருகின்றது
தேவதையே..

*

நீதாமதமாகவே
வருவாய் என்றாலும்
நீ வரும் வரை

துணையாக இருந்த

உன் நினைவுகளை
களையும் போதுதான்

கோபமே வருகின்றது

உன் மீது!

*

சமிபத்தில்

நீயும் நானும்

லாபமடைந்த விஷயம்
முத்தம்.

*

நீ என்னுடன்

சண்டையிடுவதே
முத்தம் கொடுக்கத்தான்

என்று எனக்குதெரியும்
அது உனக்கும்தெரியும்

பின் எதுக்கு

சண்டை?

*

நீ

எங்காவது

எதையாவது

விட்டுவிட்டு போ

பத்திரப்படுத்தவேண்டும்
என்னுள் இருக்கும்

உன் நினைவுகளுக்காக..

*

நான் எழுதும்

கவிதைகள் யாவும்

உனக்காகத்தான் என்று

சொல்வது

பொய் என்றாலும்

உண்மையும் உண்டு.
*

எனக்கு தனிமை

மிகவும் பிடித்திருந்தது

அது உன்னுடன்

மட்டும் எனும்போது..

*

நான் எழுதி அனுபிய

கவிகள் யாவும் திருடப்பட்டவையே
உன்னிடமிருந்து

மட்டும்

*

உன் கண்கள் என்ன

பன்பலைவரிசையா?

எப்போதும்

ஏதோ ஒன்றினை

என் மன வானொலி

இதயத்தில்

ஓயாமல் ஒளிபரப்பிக்கொண்டிருக்கின்றது!

உன் நினைவுகளை!

*
நீ என்னோடு இல்லாத

ஒவ்வொரு மணித்துளியையும்

சேமித்து வைத்திருக்கின்றேன்

அந்த நிமிடங்கள்

யுகங்களானாலும்

காத்திருப்பேன்நான்

நீ அனுப்புவதாக

சொல்லிச்சென்ற

ஈரமுத்தம் பதித்த

கடிதத்திற்காக…

*
புள்ளிகளை

நிலத்திலிட்டு

கோலத்தை

என் மனதினில்

வரைகின்றாய்

தினமும்

உன் வீட்டுவாசலில்

நீர் தெளித்து

*

ஆற்றுப்படுக்கையில்

என் தனிமையை,

நம் சந்திப்புகளின்

சாட்சியங்களோடு

சமாதானத்தில்

ஈடுபடும்போதெல்லாம்

என் அழுகையை

அதிகப்படுத்திவிடுகின்றது

நம்மை தினம் காண வரும்

தூரத்து நிலா!

*
என் வசந்தகாலத்தின்

கடைசி,காதல் சின்னமான

அந்த பூத்துக்குலுங்கிய

பூமரத்தின்

அடியிலிருந்துதான்

எழுதுகின்றேன் இதை

நம் பிரிதலில்

தன்னை பிளந்து

கிளைகளை ஒடிந்துக்கொண்டது

மரம்

உன்னை போலவே

இரக்கமற்றவளே..